Reisverslag

Mijn broer en ik hebben het erg naar onze zin gehad in Londen. We hebben onze dagen goed gevuld met o.a. een bezoek aan The Tower, de Royal Albert Hall, het Victoria & Albert Museum, Buckingham Palace en nog veel meer. Het hoogtepunt van de reis was uiteraard de wedstrijd van Chelsea tegen Swansea. Toen we aankwamen in Londen waren we al meteen betoverd door de prachtige straten en huizen van wijk South Kensington waarin ons hotel zich bevond. Met de metrotickets en een handige applicatie op onze smartphone waren we vrijwel op een halfuurtje aan ons hotel. Het bijgevoegd mapje maakte het ook heel handig om rechtstreeks uit te komen aan het Park International Hotel. Omwille van werken in het metrostation van South-Kensington moesten we wel een kwartiertje wandelen maar dat bleek geen probleem. We kwamen voorbij het Natural History Museum en het Victoria & Albert Museum. Aangekomen en goed ontvangen kregen we de mogelijkheid onze bagage achter te laten in het hotel. Dit kwam ons heel goed uit zodat we de rest van de dag niet meer moesten rondzeulen met de trolleys. We zetten meteen koers naar de Royal Albert Hall omdat we beiden (de een klassieke en de andere pop) gefascineerd zijn door muziek. De rondleiding die we daar kregen was heel aangenaam en gaf ons een heel goed beeld van de geschiedenis van de hele wijk. Alles begon immers met de Wereldtentoonstelling in het Crystal Palace waar ik dit jaar over geleerd had in de geschiedenislessen dus ik was al van bij de start in men nopjes. Na iets gegeten te hebben in Harrods namen we de bus naar het dichtstbijzijnde metrostation en zo kwamen we uit in het hartje van Chelsea. Hier konden we dan vrijwel met de ogen dicht Stamford Bridge vinden. Helemaal betoverd begonnen we aan de rondleiding en van bij de start al werd het duidelijk dat de ‘little Belgians’ de publiekslievelingen waren. Met Thibaut Courtois, Eden Hazard en Romelu Lukaku (die enkele dagen ervoor getransfereerd werd naar Everton) was België dé leverancier van hun topspelers. Mijn broer kocht dan ook na de rondleiding het truitje van de club maar met zijn eigen naam. Hier liep hij de rest van de reis fier mee rond. Op vrijdag waren we al vroeg wakker om de Change of the Guards aan Buckingham Palace te bewonderen. Hier leerden we heel leuke Zuid-Afrikanen kennen en zo werd het wachten een stuk aangenamer. Met de minuut groeide de mensenmassa uit tot een waar voetbalstadion. De sfeer was een beetje nerveus maar wanneer de Royal Band of the Army aan hun stoet begon was het enkel nog genieten. We wandelden hierna door Green Park om zo onze echte vakantiemaaltijd in het Hard Rock Cafe te bestellen. Tegen de avond werd duidelijk hoe immens groot het muziekfestijn van Night of the Proms was. We wilden graag naar de 9de Symfonie van Beethoven gaan luisteren in de Royal Albert Hall maar er waren al honderden mensen aan het wachten in de hoop een van de 500 beschikbare tickets te bemachtigen. Voor ons was deze rij jammer genoeg te lang dus bezochten we het Victoria en Albert Museum dat tot 22u open was. Nadat we helemaal overdonderd werden door de onwaarschijnlijk grote collectie dronken we nog een stevige ‘pint’ in het Jazzcafé van het hotel en gingen we slapen. Zaterdagochtend is de markt van Notting Hill op haar grootst. Dit is dan ook de uitgelezen kans om ze eens te bezoeken. Eerst was het even zoeken naar de juiste straat maar eens daar aangekomen konden we over de koppen lopen. We kochten er een T-shirt (jammer genoeg niet van een kraampje maar uit een winkel) en een schilderij dat nu hangt te pronken bij mij op kot in Leuven. Met dit alles in de hand was het tijd om iets te eten en alles weg te bergen op onze kamer. Het werd steeds duidelijker dat dit deel van Londen blauwer en blauwer kleurde. In de metro begonnen truitjes van Terry, Lampard, Drogba, Ivanovic en Hazard met de aandacht te gaan lopen. Ik viel letterlijk uit de toon in mijn gele broek en zwarte jas. Toen we omgekleed waren en de lokale Burger King getest hadden namen we de metro – alweer de metro - naar het stadion. We stopten ergens anders dan de eerste dag en wisten niet zo goed waar naartoe. Uiteraard volgenden we de massa (41.400 mensen !!!) en bleek het dat we NAAST het stadion uitkwamen. Wat een uitstekende regeling dat dit was van de stad Londen. Daar aangekomen was de sfeer opperbest, iedereen was ervan overtuigd dat Diego Costa ging scoren en dat de muur van Courtois ging blijven staan. We dronken nog snel iets in de Captains Bar en dan kon men eindelijk de wedstrijd op gang fluiten. We zaten in het blok naast de supporters – harde kern van Swansea en dit was ongelooflijk. Hoewel ze de boot ingingen met 4-2 hebben ze heel de wedstrijd gezongen (of toch zeker 85 minuten). De hattrick van Diego Costa, de genialiteit van Hazard en Fabregas, Abramovich die aan de overkant van het veld zit en uiteraard José Mourinho die het niet kan laten de tegenstander te jennen bij een 4-1 voorsprong. De wedstrijd was geslaagd!!! Op onze laatste dag hadden we afgesproken met een vriend die dit jaar op Erasmus studeert in het King’s College van Londen. Hier bevindt zich de bibliotheek waar Professor Perkamentus van Harry Potter verfilmd werd. Een rondleiding door een van de Yeomen Warders in de ‘Tower’, een wandeling in de M&M’s Store, de finish van de laatste rit van de ‘Ronde van Groot-Brittannië’ die Marcel Kittel won en een laatste maal Burger King maakten een einde aan onze reis. In St-Pancras namen we voor de laatste keer de metro en konden we ons klaarmaken om de tijd terug te verzetten op de Eurostar. Aangekomen in België viel ons meteen 1 ding op dat we tijdens onze vierdaagse geen enkele keer zijn tegengekomen: de trein (naar Leuven) die te laat was… Bedankt Forza Voetbalreizen om onze reis tip-top in orde te maken en als we in de toekomst van plan zijn om nog eens hetzelfde te doen zullen we niet lang moeten zoeken naar een reisbureau!

Mijn broer en ik hebben het erg naar onze zin gehad in Londen. We hebben onze dagen goed gevuld met o.a. een bezoek aan The Tower, de Royal Albert Hall, het Victoria & Albert Museum, Buckingham Palace en nog veel meer. Het hoogtepunt van de reis was uiteraard de wedstrijd van Chelsea tegen Swansea. Toen we aankwamen in Londen waren we al meteen betoverd door de prachtige straten en huizen van wijk South Kensington waarin ons hotel zich bevond. Met de metrotickets en een handige applicatie op onze smartphone waren we vrijwel op een halfuurtje aan ons hotel. Het bijgevoegd mapje maakte het ook heel handig om rechtstreeks uit te komen aan het Park International Hotel. Omwille van werken in het metrostation van South-Kensington moesten we wel een kwartiertje wandelen maar dat bleek geen probleem. We kwamen voorbij het Natural History Museum en het Victoria & Albert Museum. Aangekomen en goed ontvangen kregen we de mogelijkheid onze bagage achter te laten in het hotel. Dit kwam ons heel goed uit zodat we de rest van de dag niet meer moesten rondzeulen met de trolleys. We zetten meteen koers naar de Royal Albert Hall omdat we beiden (de een klassieke en de andere pop) gefascineerd zijn door muziek. De rondleiding die we daar kregen was heel aangenaam en gaf ons een heel goed beeld van de geschiedenis van de hele wijk. Alles begon immers met de Wereldtentoonstelling in het Crystal Palace waar ik dit jaar over geleerd had in de geschiedenislessen dus ik was al van bij de start in men nopjes. Na iets gegeten te hebben in Harrods namen we de bus naar het dichtstbijzijnde metrostation en zo kwamen we uit in het hartje van Chelsea. Hier konden we dan vrijwel met de ogen dicht Stamford Bridge vinden. Helemaal betoverd begonnen we aan de rondleiding en van bij de start al werd het duidelijk dat de ‘little Belgians’ de publiekslievelingen waren. Met Thibaut Courtois, Eden Hazard en Romelu Lukaku (die enkele dagen ervoor getransfereerd werd naar Everton) was België dé leverancier van hun topspelers. Mijn broer kocht dan ook na de rondleiding het truitje van de club maar met zijn eigen naam. Hier liep hij de rest van de reis fier mee rond. Op vrijdag waren we al vroeg wakker om de Change of the Guards aan Buckingham Palace te bewonderen. Hier leerden we heel leuke Zuid-Afrikanen kennen en zo werd het wachten een stuk aangenamer. Met de minuut groeide de mensenmassa uit tot een waar voetbalstadion. De sfeer was een beetje nerveus maar wanneer de Royal Band of the Army aan hun stoet begon was het enkel nog genieten. We wandelden hierna door Green Park om zo onze echte vakantiemaaltijd in het Hard Rock Cafe te bestellen. Tegen de avond werd duidelijk hoe immens groot het muziekfestijn van Night of the Proms was. We wilden graag naar de 9de Symfonie van Beethoven gaan luisteren in de Royal Albert Hall maar er waren al honderden mensen aan het wachten in de hoop een van de 500 beschikbare tickets te bemachtigen. Voor ons was deze rij jammer genoeg te lang dus bezochten we het Victoria en Albert Museum dat tot 22u open was. Nadat we helemaal overdonderd werden door de onwaarschijnlijk grote collectie dronken we nog een stevige ‘pint’ in het Jazzcafé van het hotel en gingen we slapen. Zaterdagochtend is de markt van Notting Hill op haar grootst. Dit is dan ook de uitgelezen kans om ze eens te bezoeken. Eerst was het even zoeken naar de juiste straat maar eens daar aangekomen konden we over de koppen lopen. We kochten er een T-shirt (jammer genoeg niet van een kraampje maar uit een winkel) en een schilderij dat nu hangt te pronken bij mij op kot in Leuven. Met dit alles in de hand was het tijd om iets te eten en alles weg te bergen op onze kamer. Het werd steeds duidelijker dat dit deel van Londen blauwer en blauwer kleurde. In de metro begonnen truitjes van Terry, Lampard, Drogba, Ivanovic en Hazard met de aandacht te gaan lopen. Ik viel letterlijk uit de toon in mijn gele broek en zwarte jas. Toen we omgekleed waren en de lokale Burger King getest hadden namen we de metro – alweer de metro - naar het stadion. We stopten ergens anders dan de eerste dag en wisten niet zo goed waar naartoe. Uiteraard volgenden we de massa (41.400 mensen !!!) en bleek het dat we NAAST het stadion uitkwamen. Wat een uitstekende regeling dat dit was van de stad Londen. Daar aangekomen was de sfeer opperbest, iedereen was ervan overtuigd dat Diego Costa ging scoren en dat de muur van Courtois ging blijven staan. We dronken nog snel iets in de Captains Bar en dan kon men eindelijk de wedstrijd op gang fluiten. We zaten in het blok naast de supporters – harde kern van Swansea en dit was ongelooflijk. Hoewel ze de boot ingingen met 4-2 hebben ze heel de wedstrijd gezongen (of toch zeker 85 minuten). De hattrick van Diego Costa, de genialiteit van Hazard en Fabregas, Abramovich die aan de overkant van het veld zit en uiteraard José Mourinho die het niet kan laten de tegenstander te jennen bij een 4-1 voorsprong. De wedstrijd was geslaagd!!! Op onze laatste dag hadden we afgesproken met een vriend die dit jaar op Erasmus studeert in het King’s College van Londen. Hier bevindt zich de bibliotheek waar Professor Perkamentus van Harry Potter verfilmd werd. Een rondleiding door een van de Yeomen Warders in de ‘Tower’, een wandeling in de M&M’s Store, de finish van de laatste rit van de ‘Ronde van Groot-Brittannië’ die Marcel Kittel won en een laatste maal Burger King maakten een einde aan onze reis. In St-Pancras namen we voor de laatste keer de metro en konden we ons klaarmaken om de tijd terug te verzetten op de Eurostar. Aangekomen in België viel ons meteen 1 ding op dat we tijdens onze vierdaagse geen enkele keer zijn tegengekomen: de trein (naar Leuven) die te laat was… Bedankt Forza Voetbalreizen om onze reis tip-top in orde te maken en als we in de toekomst van plan zijn om nog eens hetzelfde te doen zullen we niet lang moeten zoeken naar een reisbureau!