Reisverslag

"Een perfect weekend? Dat bestaat niet!" vertelde een collega stellig aan de koffietafel op vrijdagmiddag. Enkele uren later, vroeg in de zaterdagochtend, stond ik met 13 opgewonden voetbalvrienden bij een koffiebar op Schiphol. Een uur later landden we in Birmingham, waar de zaterdag zich als een ongeschreven avontuur voor ons uitstrekte. Nadat we onszelf incheckten in het hotel (Jurys Inn Birmingham), bracht een taxibusje onze groep naar Villa Park, waar de kleuren claret and blue ons vanuit alle hoeken toelachten. Met een glas Guinness bespraken we de voorpret voor de wedstrijd tegen Southampton in een pub met het uiterlijk van een klein kasteeltje. Tijdens de wandeling naar de trappen van de tribunes werd het kietelen verhoogd. Villa Park is zo'n ouderwets traditioneel stadion, waar ze in Engeland patent op lijken te hebben. Je hart gaat sneller kloppen als je door de nauwe poortjes binnentreedt, de historie van de club schep je met bakken van de tribunetrappen. Die versnelde hartslag hadden we nodig toen we op twee meter van de zijlijn de warming-up van Villa aanschouwden: Engeland is koud in januari! De wedstrijd die volgde was niet goed, maar het gezang en de humor om ons heen van de verstokte fans maakten veel goed. De warme maaltijd later in de Irish Pub, pal naast het hotel, smaakte prima en in de disco en de nachtclub (alles in dezelfde straat!) tikten we in razend tempo de uren weg. Op zondagochtend, aan een bord met scrambled eggs and bacon, kwamen alle beleefde avonturen van de vorige dag nog eens samen, voordat we een frisse wandeling door het centrum van Birmingham maakten. Door het uitstekende reisschema dat Forza Voetbalreizen ons leverde, stonden we zondagavond allen weer keurig voor onze eigen huisdeur. Op maandagochtend zag ik mijn collega weer. "Nog even over dat perfecte weekend," zei ik tegen hem aan de koffietafel...

"Een perfect weekend? Dat bestaat niet!" vertelde een collega stellig aan de koffietafel op vrijdagmiddag. Enkele uren later, vroeg in de zaterdagochtend, stond ik met 13 opgewonden voetbalvrienden bij een koffiebar op Schiphol. Een uur later landden we in Birmingham, waar de zaterdag zich als een ongeschreven avontuur voor ons uitstrekte. Nadat we onszelf incheckten in het hotel (Jurys Inn Birmingham), bracht een taxibusje onze groep naar Villa Park, waar de kleuren claret and blue ons vanuit alle hoeken toelachten. Met een glas Guinness bespraken we de voorpret voor de wedstrijd tegen Southampton in een pub met het uiterlijk van een klein kasteeltje. Tijdens de wandeling naar de trappen van de tribunes werd het kietelen verhoogd. Villa Park is zo'n ouderwets traditioneel stadion, waar ze in Engeland patent op lijken te hebben. Je hart gaat sneller kloppen als je door de nauwe poortjes binnentreedt, de historie van de club schep je met bakken van de tribunetrappen. Die versnelde hartslag hadden we nodig toen we op twee meter van de zijlijn de warming-up van Villa aanschouwden: Engeland is koud in januari! De wedstrijd die volgde was niet goed, maar het gezang en de humor om ons heen van de verstokte fans maakten veel goed. De warme maaltijd later in de Irish Pub, pal naast het hotel, smaakte prima en in de disco en de nachtclub (alles in dezelfde straat!) tikten we in razend tempo de uren weg. Op zondagochtend, aan een bord met scrambled eggs and bacon, kwamen alle beleefde avonturen van de vorige dag nog eens samen, voordat we een frisse wandeling door het centrum van Birmingham maakten. Door het uitstekende reisschema dat Forza Voetbalreizen ons leverde, stonden we zondagavond allen weer keurig voor onze eigen huisdeur. Op maandagochtend zag ik mijn collega weer. "Nog even over dat perfecte weekend," zei ik tegen hem aan de koffietafel...