Reisverslag

We hebben het erg naar ons zin gehad in London. Het blijft een bijzondere ervaring om een voetbalstadion in een volkswijk te bezoeken. Loftus Road is relatief klein maar daardoor juist sfeervol en ligt aan twee of drie kanten ingeklemd tussen huizen. Alleen de lange zijde waar ook de hoofdtribune is, ligt aan de weg. Opvallend was dat de Tottenham supporters gewoon in plukjes dwars door de QPR-fans heen naar hun vak gingen. We zaten in de hoek waar de beide supportersgroepen elkaar ontmoetten. Dat betekende veel heen en weer schreeuwen en gebaren maken maar zonder dat dat verder tot incidenten leidde. Wel anders dan je soms in Nederland ziet. Ook grappig dat bij elke aanval of uitbraak van QPR iedereen ging staan, wij dus ook. Voetballend waren de Spurs beter maar ze hadden te weinig vernuft om een gat in de ijzeren verdediging van QPR te slaan. Wel wat kansen, onder andere voor Van der Vaart, maar allemaal zonder resultaat. Het hotel (Hilton London Kensington) was prima. We sliepen in de kamer voor mensen in een rolstoel of met een andere beperking. Lage wastafels, extra stoeltje voor de douche en alarmkoorden, waarvan we er een prompt activeerden. Het werkte wel want binnen 10 seconden hing de receptie aan de lijn. Tips: als je in die hoek van London zit ben je snel in Notting Hill / Portobello Market. Hebben we dus gedaan. Daar hebben we 's avonds ook gegeten bij een prima Italiaan. En op zondag zijn we naar Wimbledon geweest voor een rondleiding van anderhalf uur over het terrein en in de gebouwen (had Harm-Nico vanuit Nederland geregeld). Dat de wedstrijd pas om 17.00 uur begon was ook fijn. Daardoor hadden we 's middags nog ruim de tijd om wat te shoppen en wat van London te zien. Met vriendelijke groet, Marc van der Laan

We hebben het erg naar ons zin gehad in London. Het blijft een bijzondere ervaring om een voetbalstadion in een volkswijk te bezoeken. Loftus Road is relatief klein maar daardoor juist sfeervol en ligt aan twee of drie kanten ingeklemd tussen huizen. Alleen de lange zijde waar ook de hoofdtribune is, ligt aan de weg. Opvallend was dat de Tottenham supporters gewoon in plukjes dwars door de QPR-fans heen naar hun vak gingen. We zaten in de hoek waar de beide supportersgroepen elkaar ontmoetten. Dat betekende veel heen en weer schreeuwen en gebaren maken maar zonder dat dat verder tot incidenten leidde. Wel anders dan je soms in Nederland ziet. Ook grappig dat bij elke aanval of uitbraak van QPR iedereen ging staan, wij dus ook. Voetballend waren de Spurs beter maar ze hadden te weinig vernuft om een gat in de ijzeren verdediging van QPR te slaan. Wel wat kansen, onder andere voor Van der Vaart, maar allemaal zonder resultaat. Het hotel (Hilton London Kensington) was prima. We sliepen in de kamer voor mensen in een rolstoel of met een andere beperking. Lage wastafels, extra stoeltje voor de douche en alarmkoorden, waarvan we er een prompt activeerden. Het werkte wel want binnen 10 seconden hing de receptie aan de lijn. Tips: als je in die hoek van London zit ben je snel in Notting Hill / Portobello Market. Hebben we dus gedaan. Daar hebben we 's avonds ook gegeten bij een prima Italiaan. En op zondag zijn we naar Wimbledon geweest voor een rondleiding van anderhalf uur over het terrein en in de gebouwen (had Harm-Nico vanuit Nederland geregeld). Dat de wedstrijd pas om 17.00 uur begon was ook fijn. Daardoor hadden we 's middags nog ruim de tijd om wat te shoppen en wat van London te zien.